Kervenheim
Wieś Kervenheim liczy 2 189 mieszkańców (stan na 31 grudnia 2023 r.) i zajmuje powierzchnię 1 560 hektarów. Wieś jest nie tylko bardzo popularna wśród miłośników przyrody i rowerzystów, ale jest także interesującą lokalizacją dla przedsiębiorstw handlowych dzięki bezpośredniemu połączeniu z autostradą. Dobrze zachowany średniowieczny zamek Kervenheim z 1270 roku jest jednym z najstarszych kompleksów zamkowych na Dolnym Renie i jest popularnym miejscem spotkań mieszkańców i wydarzeń.
Herb
Kervenheim zaczerpnęło swój herb z pieczęci miejskiej z 1791 roku, w którym Kervenheim otrzymało prawa miejskie.
Historia
Najstarsze informacje na temat własności ziemskiej w rejonie Kervenheim odnoszą się do willi Geizefurt z kilkoma pod-osiedlami z roku 855, daru króla Lothara II dla hrabiego palatyna Ansfrieda; ten ostatni przekazał Geizefurt jedenaście lat później klasztorowi Lorsch w Rheinhessen. Gochfortsberg, położony w pobliżu Kervenheim, jest również wspomniany w opisie granic tej posiadłości. Nie ma innych źródeł, które mogłyby dostarczyć bardziej szczegółowych informacji na temat majątku Lorsch.
Zamek Kervenheim, po raz pierwszy wspomniany w dokumentach w 1270 roku i zwykle określany jako zamek Kervendonk, jest jednym z najstarszych kompleksów zamkowych nad Dolnym Renem. Zgodnie z aktem sprzedaży z 1270 roku, hrabia Stefan von Wissel przekazał zamek Kervenheim hrabiemu Dietrichowi von Cleve.
Kervenheim zostało po raz pierwszy udokumentowane jako miasto w 1322 roku i można je prześledzić do okresu francuskiego w 1794 roku. Od 1332 r. było jednym z 24 miast w hrabstwie Cleves (od 1417 r. księstwo Cleve). W latach 1412-1417 Kervenheim miało własny urząd sędziego na zamku; wcześniej Kervenheim prawdopodobnie należało do sądu Winnekendonk, a następnie po 1417 r. do sądu Uedem. Od 1439 r. sądy w Kervenheim i Winnekendonk tworzyły magistraturę Schravelen. Nazwa pochodzi od oficjalnej rezydencji sędziów, którzy mieszkali w Haus Schravelen, zamku nad rzeką Niers - który już dawno zniknął.
W 1445 roku Kervenheim otrzymało własną parafię, wcześniej należąc do parafii Winnekendonk. Kaplica zamkowa została podniesiona do rangi kościoła parafialnego. Jednonawowy kościół św. Antoniego został zbudowany w Kervenheim około 1500 roku (kościół został rozbudowany w latach 1775, 1839 i 1888). Do dziś w kościele parafialnym św. Antoniego w Kervenheim można podziwiać dwie drewniane rzeźby pochodzące z warsztatu rzeźbiarskiego Henryka van Holta z Kalkar (stworzone około 1540 roku). Na początku XVII wieku dzierżawcą kościoła zamkowego została parafia reformowana (od końca XIX wieku kościół protestancki jest właścicielem użytkowanej przez siebie części zamku). W 1757 roku spłonął wspaniały zamek Kervendonk wraz z połową wioski (38 domów), przyczyna pożaru pozostaje nieznana. Nie został całkowicie odbudowany, a jedynie istniejący kościół protestancki na zamku i dwór z budynkami gospodarczymi "Haus Kervendonk" zostały odbudowane. W XVIII wieku ludność Kervenheim utrzymywała się głównie z rolnictwa i gorzelnictwa. W 1771 r. w Kervenheim znajdowały się trzy młyny: wodny, konny i olejowy.
Po ostatecznym rozwiązaniu urzędu magistrackiego Schravelen, Kervenheim i Winnekendonk zostały połączone w 1798 r., tworząc urząd burmistrza z siedzibą w Kervenheim, który przeniósł się do Winnekendonk w latach pięćdziesiątych XX wieku. W drugiej połowie XIX wieku w Kervenheim osiedliła się fabryka obuwia, która pozostała ważna do końca XX wieku. Gmina Kervenheim (Amt Kervenheim), która była niezależna od założenia powiatu Geldern (1816), została włączona do miasta Kevelaer w 1969 roku. W konkursie państwowym "Nasza wieś powinna stać się piękniejsza", obecnie przemianowanym na "Nasza wieś ma przyszłość", Kervenheim zdobyło brązowy medal w 2003 roku i srebrny medal w 2006 roku
Kervendonk
Herb
Motyw kosza jest wcześniejszym symbolem rodzinnego miasta z obszaru językowego przedrostka. W ten sposób obraz kosza stał się słowem "Kerv", które nadało miastu nazwę, a jako część nazwy stało się z kolei częścią symboliki herbu: pars pro toto.
Do czasu reorganizacji gminy w dniu 1 lipca 1969 r. Kervendonk był niezależną gminą w Amt Kervenheim. Obecnie dawne gminy Kervenheim i Kervendonk tworzą razem miejscowość Kervenheim.
Historia
Kervendonk, obszar wokół Kervenheim, między miastami Kevelaer, Winnekendonk, Uedem, Weeze i Sonsbeck, zawsze charakteryzował się rolnictwem. Świecka i kościelna historia Kervendonk zawsze była ściśle powiązana z historią Kervenheim. Niektóre z gospodarstw Villa Geizefurth, opisane bardziej szczegółowo w części Kervenheim, najprawdopodobniej znajdowały się w północnej i zachodniej części Kervendonk.
Centrum Kervendonk stanowił zamek Kervendonk lub Kervenheim, o którym pierwsze wzmianki pochodzą z 1270 roku. Obszar Kervendonk, zwłaszcza na północ i zachód od Kervenheim, pierwotnie należał do hrabstwa Geldern, podobnie jak samo Kervenheim, ale w 1332 r. stał się częścią hrabstwa Kleve, które już w 1250 r. nabyło Schravelen, które prawdopodobnie nie było liczone jako część Kervendonk w średniowieczu. Niers tworzył naturalną granicę między hrabstwami lub księstwami Kleve i Geldern na obszarze Schravelen.
Na początku XV wieku książę Adolf von Kleve zlecił budowę twierdzy w Schravelen nad rzeką Niers obok XIV-wiecznego młyna, "Schravelschen Wassermühle", który później znany był jako "Haus Schravelen". Przez 350 lat od 1439 r. Dom Schravelen był oficjalną rezydencją magistratów Schravelen, ale dziś już dawno zniknął. Z drugiej strony "Schravelsche Wassermühle" istnieje do dziś. Młyn przestał jednak działać w latach dwudziestych XX wieku.
Prawdopodobnie w czasie, gdy hrabia Adolf von Kleve fortyfikował swoje granice na rzece Niers, 500 metrów na północ zbudowano dwór Brembt lub Steens (udokumentowany od XVI wieku). W miejscu tym znajduje się obecnie duże gospodarstwo rolne.
W 1669 r., za panowania Ludwika XIV, duża część gospodarstw i katowni w Kervendonk została podpalona z powodu niepłacenia wysokich kontrybucji wojennych na rzecz Francuzów.
O ile można zweryfikować, ceramika była wytwarzana w Kervendonk od początku XVIII wieku. Niektóre z niewypałów garncarskich zostały odkopane w XX wieku i można je podziwiać. Dwa oryginalne domy garncarzy można zobaczyć do dziś na końcu Kervenheim.
Stary urząd magistracki Schravelen został rozwiązany w 1798 roku, a Kervenheim, Kervendonk i Winnekendonk zostały połączone w urząd burmistrza. Kiedy w 1816 r. utworzono powiat Geldern, Kervendonk (Amt Kervenheim) stał się niezależny. W połowie lat 60. XIX wieku domy, gospodarstwa i Katstellen, które wcześniej należały do Kervendonk, a które znajdowały się na granicy gminy z Winnekendonk i Kevelaer, zostały oddzielone i przypisane do Winnekendonk. Około 1870 roku na obrzeżach Kervenheim, w bezpośrednim sąsiedztwie dzisiejszego skrzyżowania Kervenheim - Winnekendonk i Schloss Wissen - Uedem, wzniesiono potężny wiatrak. Wiatrak "Mott Mill" został zlikwidowany w 1945 roku. Kervendonk został włączony do miasta Kevelaer w 1969 roku, podobnie jak cała dzielnica Kervenheim.