Historia miasta
Obszar dzisiejszego miasta Kevelaer został utworzony 1 lipca 1969 r. poprzez połączenie byłego burmistrzostwa Kevelaer z byłymi gminami Kevelaer, Twisteden, Wetten i Kleinkevelaer oraz burmistrzostwa Kervenheim z gminami Kervenheim, Winnekendonk i Kervendonk. Obecnie w Kevelaer mieszka około 29 000 mieszkańców na łącznej powierzchni 1 946 hektarów. Od 1 lipca 1993 r. kod pocztowy miasta to 47623 (wcześniej: 4178).
Historia
Historia Kevelaer i jego dzielnic sięga daleko wstecz, a wykopaliska ujawniły pierwsze ślady osadnictwa najpóźniej około 800 r. p.n.e. Pierwsza wzmianka o nazwie Kevelaer pochodzi z 1300 r. w akcie sprzedaży farmy.
Kevelaer, niezależna parafia od 1472 roku, była częścią księstwa Geldern od średniowiecza, podczas gdy Kervenheim należało do księstwa Cleves w średniowieczu i wczesnym okresie nowożytnym. Obie wioski i inne powiązane społeczności były wówczas wiejskie i słabo zaludnione. W XIV i XV wieku region był wielokrotnie wstrząsany sporami spadkowymi i wojnami między rządzącymi dynastiami, aż Kevelaer przypadł dynastii Habsburgów w 1543 roku po zakończeniu niepodległości Geldrii i stał się częścią korony hiszpańskiej w 1558 roku jako część Obergeldern.
XVII i XVIII wiek
W kolejnych dziesięcioleciach miasto zostało ponownie spustoszone przez wojnę, w tym kiedy grupa chorwackich najemników splądrowała miasto 1 sierpnia 1635 r. podczas wojny trzydziestoletniej i zabiła około 100 mieszkańców. Sześć lat później Hendrick Busman z Kevelaer usłyszał w Boże Narodzenie w Kevelaer głos nakazujący mu budowę kaplicy. Najpierw wzniesiono przydrożną kapliczkę, a następnie kaplicę wokół obrazu łaski z Luksemburga. Po oficjalnym dochodzeniu biskupim stało się to centrum pielgrzymek do Kevelaer, które od tamtej pory kształtują krajobraz miasta.
Niemniej jednak miasto nie uniknęło dalszych grabieży podczas różnych wojen pod panowaniem hiszpańskim. Zdarzyło się to ponownie podczas wojny o sukcesję hiszpańską, która zakończyła się w 1713 r., po czym Kevelaer znalazło się pod panowaniem pruskim, podobnie jak Kervenheim na początku XVII wieku. Stan ten utrzymał się, na krótko przerwany przez wojny rewolucyjne i rządy napoleońskie w latach 1795-1815, aż do 1945 r., a po rozpadzie Prus doprowadził do obecnej przynależności Kevelaer do Nadrenii Północnej-Westfalii.
Od XIX do XXI wieku
W XIX wieku pogłębiła się przepaść, która oddzieliła Kevelaer od sąsiednich holenderskich społeczności na zachodzie: Tam, gdzie kiedyś ludzie mówili tym samym dialektem i należeli razem do Księstwa Geldern, od 1815 r. istniała coraz większa polityczna i językowa przepaść między Holandią a Prusami - chociaż Käwels Platt nie zniknął całkowicie do dziś. Kevelaer znalazło jednak nowe połączenie ze światem wraz z utworzeniem istniejącej do dziś linii kolejowej do Kleve i Düsseldorfu w 1863 roku.
Jako część Prus, Kevelaer odegrało również rolę w głównych wydarzeniach w historii Niemiec w XIX i XX wieku, zwłaszcza od momentu powstania Cesarstwa Niemieckiego w 1871 r. Obywatele Kevelaer walczyli i zginęli w dwóch wojnach światowych i głosowali w Cesarstwie Niemieckim, Republice Weimarskiej, a od 1949 r. w Republice Federalnej Niemiec. Tradycyjnie katolicyzm polityczny dominował w Kevelaer przez długi czas, ale narodowy socjalizm również zyskał tu przyczółek w latach trzydziestych i czterdziestych XX wieku. Prześladowania Żydów nie zostały odnotowane, ale prawdopodobnie dlatego, że przed wojną w Kevelaer nie było społeczności żydowskiej. W każdym razie Kevelaer zapłaciło cenę za zniszczenia spowodowane nalotami bombowymi podczas wojny światowej.
Po wojnie nastąpiła odbudowa, a katolicyzm odzyskał siłę. Pielgrzymki przetrwały ostatnie stulecia, choć z przymusowymi przerwami spowodowanymi różnymi represjami. W 1913 r. odnotowano 600 000 pielgrzymów; obecnie, po II wojnie światowej, liczba ta wzrosła do ponad 800 000 pielgrzymów rocznie. Najważniejszym wydarzeniem w historii miasta była wizyta papieża Jana Pawła II w 1987 roku.
Obszar miejski Kevelaer został utworzony w obecnej formie w 1969 r. poprzez połączenie Kervenheim i Kevelaer. Od tego czasu wiele wydarzyło się również poza pielgrzymką: obszar zabudowany znacznie się powiększył, liczba ludności wzrosła do ponad 29 000, a także zainicjowano różne projekty budowlane, w tym utworzenie licznych szkół, przedsiębiorstw handlowych i nowych budynków administracyjnych, a także budowę krytego basenu, a ostatnio ogrodu solankowego z tężnią i inhalatorium. Najnowszym dużym projektem jest przebudowa Peter-Plümpe-Platz od 2023 roku.